Poem- Rain

Rain

The rain pours on my house
And all through the town,
The rain never goes up always go down.
The little raindrops falls everywhere
There is full bloom of cool and wet air.
Everyone admires the beauty of nature when it rain,
It washes up all sorrow and pains.
We dance and sing a beautiful song,
The rustling of leaves sing with us by giving us a tune along.
The peacocks and their feathers dance on the rain tip top beats,
To watch the peacocks rush and catch our seats.
The rain is best time to sit in balcony and have coffee,
It would be more wonderful to take a sip if i would have some toffees.

Thank you for reading share this with your friends and family. 
   

प्रतिबिंब

-------------------
*प्रतिबिंब*
---------------------

फार वर्षापूर्वीची गोष्‍ट आहे

एक राणी आपले ओले केस सुकविण्‍यासाठी
राजवाड्याच्‍या छतावर गेली होती.
तिने आपला मौल्‍यवान कंठा काढून बाजूला ठेवला
व केस विंचरू लागली.
इतक्‍यात तिकडून एक कावळा आला. कावळयाला तो
कंठा(गळ्यातील हार) म्‍हणजे काहीतरी खाण्‍याची
गोष्‍ट वाटली व तो कंठा घेऊन कावळा उडून गेला.

एका झाडावर बसून त्‍याने कंठा खाण्‍यासाठी प्रयत्‍न केले.
मौल्‍यवान अशा कंठ्यामध्‍ये हिरे जडलेले होते. कठोर
अशा हि-यांवर चोच मारून मारून तो थकला व त्‍याने ते खाण्‍याचा नाद सोडून दिला.
तो कंठा तसाच झाडावर लटकत ठेवून त्‍याने आकाशात भरारी मारली ते अन्नाचा शोध घेण्‍यासाठी.

इकडे राणीने केस विंचरले व तिच्‍या लक्षात एक गोष्‍ट
आली की आपला मौल्‍यवान कंठा गायब झाला आहे.
इकडेतिकडे शोध घेऊनही तिला तो सापडेना शेवटी ती
रडत रडत राजाकडे गेली व म्‍हणाली,

*'' महाराज माझा प्राणप्रिय असा कंठा चोरीला
गेला आहे. तुम्‍ही त्‍याचा शोध घेण्‍याचे आदेश द्या.'*

' राजा म्‍हणाला,'' दुसरे इतरही दागिने आहेतच की तुला.
तोच कंठा कशाला पाहिजे.''
राणीने ऐकले नाही व तोच कंठा पाहिजे म्‍हणून
हट्ट धरून बसली. राजाने कंठा शोधण्‍याचे आदेश दिले.

सर्वजण तो शोधू लागले पण कोणाला काही तो कंठा
सापडेना. राजाने कोतवालाला बोलावून सांगितले की
आजच्‍या आज तू, सर्व शिपाई, सैनिक, प्रजा सगळे
मिळून त्‍या हाराचा शोध घ्‍या. जो कोणी तो हार आणून
देईल त्‍याला आपण अर्धे राज्‍य बक्षीस म्‍हणून देऊ अशी
घोषणाही त्‍याने त्‍यावेळी केली.

अर्धे राज्‍य बक्षीस मिळेल या आशेने सर्वजणच
कामाला लागले. सगळीकडे शोधयंत्रणा सुरु झाली.
शोधता शोधता अचानक कुणाला तरी तो हार सापडला.

एका घाणेरड्या पाण्‍याच्‍या नाल्‍यामध्‍ये त्‍याला
तो हार दिसला. पाणी इतके घाणेरडे होते की जवळून
जातानासुद्धा किळस यावी, दुर्गंध सर्वत्र पसरला होता.
पण त्‍या पाण्‍यात तो हार पडलेला दिसून येत होता.

हार दिसताक्षणी अर्धे राज्‍य बक्षीसाच्‍या आशेने एका
सैनिकाने त्‍या पाण्‍यात उडी मारली. सगळीकडे शोधले
त्‍याने पण हार काही मिळाला नाही.
हार जणू गायबच झाला.
सैनिकाने मारलेली उडी पाहून कोतवालाच्‍या मनातही
लोभ निर्माण झाला. त्‍यानेही अर्धे राज्‍य मिळविण्‍यासाठी
त्‍या नाल्‍यात उडी मारली. पण हार पुन्‍हा गायब झाला.

त्‍या दोघांना जसा हार दिसला तसा इतर प्रजाजनांनाही
तो हार दिसला व सगळेजण बक्षीसाच्‍या आशेने त्‍या
घाण पाण्‍यात उड्या मारू लागले पण हार कुणाच्‍याच
हातात येत नव्‍हता. सगळेजण उडी मारताहेत पाहून मंत्री,
सरदारही, मुख्‍य प्रधानजी यांनाही अर्ध्‍या राज्‍याची
हाव सुटली व तेही घाणेरड्या पाण्‍यात उड्या मारू लागले.

पण हार काही सापडेना.
जेव्‍हा कोणी उडी मारे तेव्‍हा हार गायब होऊन जाई.
हार सापडत नाही हे लक्षात आले की तो मनुष्‍य त्‍या पाण्‍याच्‍या वास सहन न झाल्‍याने पटकन पाण्‍यातून निघून
बाहेर येई व तो बाहेर पडता क्षणी हार पुन्‍हा दिसू लागे.

मंत्री, सरदार, मुख्‍य प्रधान यांनी घाणेरड्या पाण्‍यात उड्या
मारून हार शोधण्‍यासाठी प्रयत्‍न केले हे राजाच्‍या कानावर
गेले व त्‍याला वाटले की यांनी जर हार शोधला तर
मला माझे अर्धे राज्‍य गमवावे लागेल. त्‍यासाठी राजाही तेथे
आला व त्‍याने आपली राजवस्‍त्रे उतरवली आणि त्‍यानेही
त्‍या नाल्‍यात उडी मारली.

त्‍याचवेळेस तिथून एक संत जात होते.
राजाला उडी मारलेली पाहिली आणि तो मोठमोठ्याने
हसू लागले.

त्‍यांनी विचारले हे काय चालले आहे.?
सगळेजण असे चिखलात, घाणीत का माखला आहात?.

राजा असणारा माणूस असल्‍या घाणेरड्या पाण्‍यात
का उडी मारतो आहे?
लोकांनी उत्तर दिले,
राणीचा हार पाण्‍यात पडला आहे म्‍हणून सर्वजण पाण्‍यात
उड्या मारत आहेत पण उडी मारताक्षणी कसा कोण जाणे
तो हार गायब होतो आहे.

संत अजूनच मोठ्याने हसू लागले.
लोकांनी त्‍याना विचारले काय झाले?
संत त्‍यावर म्‍हणाले,'' अरे वेड्यांनो तुम्‍ही ज्‍या हाराकडे
पाहून पाण्‍यात उड्या मारत आहात तो हार झाडावर आहे
आणि पाण्‍यात दिसते आहे ते त्‍याचे प्रतिबिंब आहे.
खरा हार हा झाडावर आहे आणि तुम्‍ही प्रतिबिंबाला हार
समजून पाण्‍यात शोधत आहात.''
लोकांच्‍या लक्षात खरा प्रकार आल्‍यावर लोक शरमिंदा झाले.

*तात्पर्य :-*

*मानवी जीवनाची पण आज त्‍या लोकांप्रमाणेच
अवस्‍था झाली आहे. जे आपल्‍याला पाहिजे आहे
त्‍याच्‍या प्रतिरूपाकडे, प्रतिबिंबाकडे पाहून आपण ते
मिळविण्‍याचा प्रयत्‍न करत आहोत.
खरे सुख, समाधान, शांती, मनस्‍वास्‍थ्‍य हे शोधण्‍यापेक्षा
आपण त्‍याची प्रतिरूपे, प्रतिबिंबे जवळ करत आहोत.
यातून काही मिळण्‍यापेक्षा आपण कितीतरी गोष्‍टी
गमावित आहोत.

O deer part-2

On the first day of class, she taught the letter A. When she returned from school, she found her fawns playing with langurs, Mother deer said to one "i am changing you name to A deer," "A deer? But I am a deer anyway! I am one deer," One prospected. "No you don't understand today I was taught letter A the first letter of alphabets. You will learn it if your name is A. "So I am A One deer," "A 1 means excellent" said the knowledgeable. "Really I don't knew that," confessed the mother deer. The next day two was named B and third was named C. The fawns took sometime to learn letters, B had protested "Be deer? you mean be a dear?" C had resorted "What do you mean mother C? See deer? see what? The deer? of course I can see all the deer."  
But they finally relented, mother deer could be very firm sometimes. "What will be my name, mother?" asked four. "O deer, you will have to wait for it till tomorrow." said mother deer. But four had to wait much longer for something happened the next day. On the fourth dear mother reached the school very early. and was patiently waiting for the class to begin, when there was a sound  the langurs were swinging in great speed and the deers were running at a great speed they were racing. Mother deer shouted "hey A B C  Four, stop!". But they disappeared, she stop their for the night and next day she crossed meadows, hill and valleys in a heavy rain that evening she finally found them. "Langurs go away in monsoons to find shelters for rainy days." Mother explained. "And we are stuck in rain." complained A. "Why don't we cross the stream it looks safer there." "There's a board here, what does it say?" said B. "I haven't learnt enough to read boards." said mother deer. "Must be name of stream?" suggested C. "Let's go" said Four and the fawns crossed the stream. Mother deer followed them, they walk along rocks, climbed hills and finally found a cosy cave they rested their it rained heavily. The next morning they got shocked the rain was not stopped the after ten days the water level was normal and they made their way back. On the road they saw Barasingha he said "thank goodness you are safe," he exclaimed in relief. She told the whole story and he said "let me read it for you, danger do not enter here in monsoon flash floods are common beware of tigers," A,B and C fainted  and Four was hysterical. "Mother what would be my name?" "O deer, let me find out." Barasingha tomorrow we will teach letter O. "O deer, four your new name is O deer," she announced. "Oh no" "Not O No deer only O deer."

Thank you for reading share this article with your friends and family, please follow this blog.                        

Inspiration

You are not what they say your are, and you are not even what they think. You are who you choose to be. You the way you choose to live, to speak, to wonder and to wander. You are what you most profoundly thankful for, and what you love. You have no obligation to meet anyone else's expectations. You have obligation yourself and to your life, to set your own expectations beyond even the reaches of imagination. There is no need and no reason to be intimated. Live so that when might have previous intimated you will instead begin to inspire you. This life you have is nothing short of miracle. What you do with it today, tomorrow every little moment, is up to you. So choose wisely, and remember that in all things you do have a choice. Choose sa if your life  depends on it, for it does. Are your doubts holding you back? The way to conquer your doubts is with action. Wondering about whether you can do it will not get it done. The only way to know for sure is to jump right in and get started. Avoiding challenges will only make those challenges bigger. Instead walk right up to each challenge and the closer you get, the more ways you discover to get beyond it. If you wait until the condition is perfect, all you is ever do is wait. Great accomplishments are given birth by starting from where you are with what you have. As soon as you start to take action, you will begin to replace your doubts with courage and confidence. The more you do, the more insignificant those doubts will become.               

Self acceptance

Success is something we can plant and grow throughout life. Self acceptance and self importance can be tilled and nurtured. If we don't feel good about ourselves, we will obviously rejeet many of the good things that come to us with no knowledge of how to accept them. Everyday you perform all your day duties and get ready for yourself our daily routine. If you add a simple thing in your day  routine your life will change to a better extent. What you have do for sell acceptance the answer is simple-affirmative self talk. You have to do this daily. Just stand in front of mirror when you are completely ready observe yourself 10 to 15 seconds. Then make a eye-contact with your reflection and repeat these statements in the mind at least three times.

"I am best creativity of Almighty. I love myself and I accept myself the way I am. I am important for me and my family."

This self talk will change your energy level of working. By looking within we  can identify which values are really meaningful to us. As you identified meaningful important values, you will able to set priorities to achieve your goals. If you don't know your values then you will be forced to do something which you don't like. Though you are not forced you will come to know your own worth or meaningful values when some crises, trauma or catastrophe may come to your way which will make you to recognize the importance of these values in your life.

If we cultivate humanity we don't be in company of bragging people. If we cultivate patience we would become a good listener instead of talking all the time. It is difficult for human to stay focused because there is too much happening around us. As our priorities are not set means we have not decided what to do first and what to do next, we get diverted and our focus and target and in result we do not achieve anything for this you must use this affirmation-

"I am clear with priorities and I am doing according to my priorities and I am focused on my goal. "

Finally I must say- if you have desire and focus to achieve you will achieve at least partially though not fully. Goals are what wheels are to train they keep us on the track.

Thank you for reading.

जीराफ

जीराफच्या पिल्लाला जन्म घेतांना कदाचीतच कुणी बघीतलं असेल. आईच्या गर्भातुन तो दहा फुट उंचीवरुन धाडकन जमीनीवर पडुन जन्म घेतो.खाली पडताच तो पाय पोटाशी दुमडुन शरीराचं गाठोडं करुन राहतो. अर्भकच ते ! ना त्याच्यात पायावर उभं रहाण्याची क्षमता असते ना ईच्छा. त्याची आई क्षणभर आपल्या जिभेने त्याचे नाक कान साफ करते आणि अवघ्या पाचच मिनीटानी ती अर्भकाला कठोरतेचा धडा शिकवते.

ती प्रथम पीलाच्या चारी बाजुनी फिरते आणि मग अचानक असं काही करु लागते की बघणारा आश्चर्यचकीत होउन जातो. अचानक ती अर्भकाला ईतक्या जोराने लाथ मारते की ते दोन कोलांट्या मारुन दुर जाउन पडतं.

यावरही जेव्हा ते बाळ उभही राहु शकत नाही, ती पुन्हा शक्तीशाली लाथ मारते. लाथा खाउन खाउन तो बिचारा अर्धमेला होउन जातो. तरीही त्याची आई प्रहार करत जाते. आणि एका क्षणाला ते पील्लु आपल्या कमजोर कोवळ्या टांगांवर कसेतरी उभे राहते.

आई जिराफ त्यावेळी पुन्हा विचीत्र काम करु लागते, ती आपल्या बाळाचे पाय जीभेने चाटु लागते. ती त्याला आठवण देउ ईच्छिते की तो आपल्या पायावर कसा उभा राहीला. जंगलात आता धोक्याच्या परीस्थितीत एका उडीतच पिल्लाला सुरक्षीत ठिकाणी जावे लागणार आहे.

जिराफच्या ज्या पिल्लांना आईचा लाथांचा प्रसाद मिळत नाही, ते जंगलातील हींस्त्र श्वापदांचा बळी पडतात.
जगात असे अनेक लोकं आहेत, जे कठोर मेहनत करुनही धुत्कारल्या जातात, त्यांच्यावर नियती असेच एकामागोमाग एक प्रहार करत जाते.

परंतु जितक्या वेळा त्या़च्यावर प्रहार होतो तीतक्या वेळा ते खचुन न जाता पुन्हा नव्या जोमाने कार्याला लागतात. अशा लोकांना पराजीत करणं वा त्यांच्या ध्येयापासुन परावृत्त करणं अशक्य आहे. आणि एका क्षणी आयुष्याच्या एका सुंदर वळणावर त्यांना त्यांच ध्येय मिळुनच जातं ज्याकरता त्यांनी ईतक्या यातना सहन केल्या.

एक मासाचं अर्भक हे करु शकतं, आपण तर धट्टेकट्टे माणसं आहोत. चला उठुया नव्या जोमाने. नवीन क्षितीजांकडे जाण्यासाठी. एक सुर्य झाकाळला म्हणुन काय झाले. अनंत सुर्य अनंत क्षितीजे आपली वाट बघत आहेत...

Your present and good habits

Most of human race in entrenched in yesterday time capsule or tomorrow time rap. Surely yesterday is important, for it is the canvas and foundation of our life's painting or it will be the canvas on which we will paint for the rest of the life. But today is vital and important because only when we will paint vibrant colours into the lives that we can make any difference. Hence you have to remain in present and avoid thinking about bad happenings in past and stop worrying about future.

Here I must add an affirmation for you to keep yourself in present. Because to remain in lots of hindrances. When you waste your time in swinging between past and future just roar and repeat yourself these few sentences.

"Present is precious gift given to me by almighty. I am happy with this gift. I will always stay in present and focus on my today."

In day to day life we hear many things. But happiness, pleasure come to your way when you hear good things to grow and develop into a better person performing better deeds and proceeding better results. To hear is a very natural process because you can't close your ears. To recall good things is important. And this a the tool to develop the personality of yourself. Here you have to train yourself by a affirmation, it is very easy to talk to yourself these simple sentences- "I only recall good things which I have heard, seen or read. The good things help me to develop good habits and thus I am becoming a good person. Due my good habits god loves me.

Tools to shape your life

It is well said that "Never kill a fly on you forehead with an axe". When this was said in front of school going primary students, one of them answered "Why should I use an axe I will kill it with a zapper." This incident is very logical and simple answer by the child. The meaning of this was why to use big tolls for small problems?

Thus here further can be added that don't use dull, blunted, outmoded instruments to build your life. If you don't realize that you have an unlimited stock of tools from which to choose the right one and if you don't know to use the tools that you are knowing about and having with you then how could you build your life.

This is a big question in front of all human being at present. Many of us are unaware of capabilities they know. And remaining who are knowing about are not having any hint how to use it to make their life better. But some people are having answers of both questions and use it to make their life better.

As these both questions are very confusing so I have an affirmation for you and tell it to yourself that "I am aware of my capabilities and I use them in the right way, to make my life better and easy. I can you a suitable tool to solve the problems and to achieve my goals."

Thus you have to use your tools very well to shape your life. Wrong tool wrong results, proper tool proper results. Happy life is everyone's goal. Easy life is everyone's need. And sin free life is everybody's responsibility.

वनस्पती

जगात दोन प्रकारच्या वनस्पती आहेत.

एक - आपलं फळ स्वतः हुन देणाऱ्या..

उदा आंबा, पेरु, केळी इ.

दुसरी - आपलं फळ लपवून ठेवणाऱ्या..

उदा. गाजर ,मुळा,बटाटा,कांदा इ.

ज्या आपली फळे स्वतःहुन देतात त्यांना सर्वजन खत पाणी देऊन जीव लावतात.

अन् ज्या आपलं फळ लपवून ठेवतात त्यांना मुळा सहित उपटून काढलं जातं._

तसेच जो मनुष्य आपली विद्या, ज्ञान, धन, शक्ती स्वतःहुन समाजाच्या सेवेसाठी खर्च करतो. तो समाजात मान सम्मान मिळवण्यात प्राप्त ठरतो. त्याची चांगली किर्ती समाजात शिल्लक राहते.

याउलट जो मनुष्य आपली विद्या, ज्ञान, धन, शक्ती स्वार्थापोटी लपवून ठेवतो.

दुसऱ्यांना देण्याची वृत्ती बाळगत नाही तो मुळासगट उपटला जातो.

स्त्री तुम पुरुष न हो पाओगी

स्त्री तुम पुरुष न हो पाओगी........

वो कठोर दिल कहाँ से लाओगी.........

ज्ञान की तलाश क्या सिर्फ बुद्ध को थी?

क्या तुम नही पाना चाहती वो ज्ञान?

किन्तु जा पाओगी,अपने पति परमेश्वर

और नवजात शिशु को छोड़कर ,,,,,,,,,,,

तुम उनपर जान लुटाओगी,

उनकी होंठो के एक मुस्कुराहट के लिए

अपनी सारी खुशियो की बलि चढ़ाओगी।

स्त्री तुम पुरुष न हो पाओगी.........

वो कठोर दिल कहाँ से लाओगी.......

क्या राम बन पाओगी????

क्या कर पाओगी अपने पति का परित्याग,

उस गलती के लिए जो उसने किया ही नहीं????

ले पाओगी उसकी अग्निपरीक्षा

उसके नाज़ायज़ सबंधो के लिए भी????

क्षमा कर दोगी उसकी गलतियों के लिए,

हज़ार गम पीकर मुस्कुराओगी,

स्त्री तुम पुरुष न हो पाओगी..........

वो कठोर दिल कहाँ से लाओगी........

क्या कृष्ण बन पाओगी????

जुड़ पायेगा तुम्हारा नाम किसी परपुरुष के साथ,

जैसे कृष्ण संग राधा,,,,

अगर तुम्हारा नाम जुड़ा.......

तो तुम चरित्रहीन कहलाओगी.......

तुम मुस्कुराकर बात भी कर लोगी,

तो भी कलंकिनी कहलाओगी........

स्त्री तुम पुरुष न हो पाओगी........

वो कठोर दिल कहाँ से लाओगी.......

क्या युधिष्ठिर बन पाओगी????

जुए में पति को हार जाओगी?????

तुम उसके सम्मान की खातिर,

खुद को कुर्बान कर जाओगी......

मौत भी आये तो उसके आगे खड़ी हो जाओगी।

स्त्री तुम पुरुष न हो पाओगी.......

वो कठोर दिल कहाँ से लाओगी.......

तुम नाजुक हो,

तुम सरल हो,

तुम सहज हो,

तुम निश्चल हो,

तुम निर्मल हो,

तुम कोमल हो,

तुम जीवन हो,

तुम प्रेम ही प्रेम हो,

हाँ, इसलिए तो तुम स्त्री हो.......

#प्रीत